کپسول ویابت با مکانیسم های متعددی به کاهش گلوکز خون کمک می کند. از جمله این مکانیسم ها می توان به ایجاد تاخیر در سرعت جذب کربوهیدرات ها، خصوصا گلوکز و جلوگیری از انتقال آن در دستگاه گوارش اشاره نمود که موجب مصرف بیشتر گلوکز در بافت های محیطی می شود. همچنین این کپسول با تاثیر مستقیم بر سلول های پانکراس موجب تحریک ترشح انسولین و در نتیجه کاهش قند خون می شود. علاوه بر این موارد ، ترکیبات موجود در این کپسول از ساخت گلوکز نیز ممانعت نموده و همچنین باعث افزایش تعداد گیرنده های انسولین در گلبول های قرمز می شوند.
روش مصرف:
2 تا 3 بار در روز، هر بار یک کپسول به همراه یک لیوان پر از آب، قبل از غذا میل شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای قند خون، در مورد تعداد مصرف با پزشک مشورت شود.
هشدار مصرف:
– در افراد با سابقه آلرژی به مواد گیاهی مانند بادام زمینی ، سویا ، دارچین و گزنه و نیز در کودکان زیر 12 سال مصرف نشود .
– در افراد مبتلا به زخم اثنی عشر ، باریکی مری ، دشواری بلع و انسداد معدی – روده ای مصرف نشود .
– در بیماران کبدی در دوز های بالاتر از دوز توصیه شده مصرف نشود .
– در برخی موارد عوارض گوارشی مانند تهوع ، احساس پری ، اسهال و به ندرت سرگیجه در شروع درمان و سردرد ، دوبینی ، درد عضلانی ، کاهش فشار شریانی و برخی عوارض کلیوی در مصرف برخی از گیاهان موجود در فرآورده گزارش شده است .
– در افراد با سابقه حساسیت به فراورده های گیاهی ، برخی حساسیت های پوستی ، خارش و آبریزش بینی مشاهده شده است .
– در صورت مصرف همزمان این دارو با دارو های خوراکی دیابت و انسولین ، قند خون خود را مرتبا کنترل نمایید .
– در صورت مصرف همزمان با دارو های بلاک کننده کانال کلسیم و سایر داروهای کاهنده فشار خون ، امکان بروز افت فشار وجود دارد . همچنین این دارو می تواند در جذب آهن در بیماران مبتلا به کم خونی اختلال ایجاد کند .
– در مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ( وارفارین و هپارین ) امکان افزایش اثر این داروها وجود دارد .
– مصرف همزمان این دارو با داروهای خوراکی ضد دیابت ، ضد بارداری ، دیگوکسین ، پنی سیلین و مکمل های آهن ، رعایت فاصله زمانی مناسب ( حداقل 2 ساعت ) با دارو های مذکور می تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.